Ekkert skrýtið

Nú er ég ekkert hissa. Ég bý í Vogum og vinn á höfuðborgarsvæðinu þannig að ég fer þarna um a.m.k. tvisvar á dag. Merkilegt að það skuli ekki verða fleiri slys.

Það vantar ekki að þarna er skógur af stikum og steinblokkum. En þarna eru harla fá leiðbeiningamerki. Það er t.d. stórvandi að finna afleggjarann niður í Voga ef maður er á ferðinni á öðrum tímum en í mestu birtu. Tala nú ekki um í rigningu! Þannig að maður lúsast þarna í gegn á bremsunni til þess að missa ekki af gatinu í steinblokkirnar sem tákna afleggjarann. Flestir sem hér búa hafa einhvern tíma ýmist misst af afleggjaranum eða rétt náð beygjunni áður en þeir voru komnir framhjá. Tala nú ekki um ef komið er sunnan frá! Það hafa að auki orðið fleiri en eitt slys undanfarið einmitt útaf þessu.

Annar kapítuli er ef maður ætlar að komast útúr Vogunum. Þegar komið er á fólksbíl upp að gatnamótunum er steinblokkunum raðað þannig beggja vegna að það er útilokað að sjá umferðina. Sama úr hvorri áttinni er. Þannig að eina leiðin til að komast, er að mjaka sér rólega út á brautina og vona að enginn komi rétt á meðan.

Svo er ég heldur ekki hissa á að þeir sem koma sunnan að átti sig ekki á því að þeir séu komnir á einnar akreinar veg. Ég held það sé eitt skilti sem tilkynnir um breytinguna úr tveimur akreinum í eina. Í fullkomnum heimi væri það nóg. En ef ökumaður einhverra hluta vegna missir af þessu skilti þá veit hann ekki um breytinguna. Þannig verða slysin.

Slysin hljóta að kosta meira en nokkur auka skilti?

Fimm á slysadeild eftir umferðarslys

Athugasemdir

[Margrét Össurardóttir (IP-tala skráð) 25.3.2008 kl. 10:18]

Hrikalegt mál, þú ættir að hringja þetta inn í Ísland í dag Björg, eða senda þessa færslu þína á þá.