Trjáklippingar

Ég fór í gær á námskeið í tjáklippingum austur á Reykjum í Ölfusi hjá Landbúnaðarháskólanum. Það var mjög forvitnilegt. Námskeiðið var frá kl. 9 um morguninn til rétt tæplega 4 um daginn.

Stærstur hluti dagsins var bóklegur. Það var farið mjög vel í uppbyggingu trjáa og varnarkerfi þeirra auk árstíðabundinna breytinga á trjánum. Eftir að kennarinn var búinn að eyða töluverðum tíma í þetta allt var ég farin að velta fyrir mér ýmsum "staðreyndum" sem ég vissi um trjáklippingar áður en ég mætti. Það voru greinilega fleiri, því allt einu spurði einhver: "En ef þetta er svona, af hverju eigum við þá að vera klippa trén á veturna?"

Þá brosti kennarinn alsæll og sagði: "Einmitt! Það á einmitt ALLS EKKI að klippa tré á veturna!" Uppúr þessu hófust ýmsar vangaveltur og umræður sem voru mjög fróðlegar og skemmtilegar. Kennarinn sem ku vera hámenntaður garðyrkjutæknifræðingur (nokkuð sem ég vissi ekki að væri til!) hvatti okkur til að googla efnið og lesa okkur til t.d. á dönsku og ensku og fullvissaði okkur um að þetta sé það sem sé kennt og tíðkað alls staðar erlendis. Það að klippa á veturna, eins og gert hefur verið hér, er víst séríslenskt fyrirbrigði. Við erum alltaf svo spes!

 Þarna var okkur s.s. kennt að besti, og raunar eini góði tíminn til að klippa tré, sé frá því að tré er fulllaufgað og ca. fram undir jónsmessu í seinnihluta júní. Einnig lærðum við fullt af öðrum hlutum s.s. að finna og greina hvaða greinar á að klippa og hvar á að klippa og ýmislegt fleira.

Reyndar er best að taka fram að þarna er verið að tala um klippingar á trjám en ekki runnum og limgerðum. Þar er verið að skoða allt aðra hluti. Nú vantar mig bara að eignast nógu stór tré í garðinn minn til að geta notað af einhverju viti það sem ég lærði.

Þangað til æfi ég mig bara á trjánum fyrir austan, í föðurgarði.