Bankastjóralaun

Ég hef oggulítið verið að velta fyrir mér launum nýju bankastjóranna undanfarið. Þau eru svolítið mismunandi svona eftir því með hvaða gleraugum þau eru skoðuð. Þau eru t.d. alger lúsarlaun m.v. það sem fyrri bankastjórar fengu. Þau eru hins vegar gríðarlega há ef þau eru skoðuð í hlutfalli við aðra ríkisstarfsmenn.

Nýráðnir bankastjórar eru flestir fyrrum starfsmenn bankanna. Líkast til hefur einhver reiknað út að til að fá þá til að taka að sér starf bankastjóra með hinni auknu ábyrgð yrði að hækka við þau núverandi laun. Rökrétt.... eða hvað??

Eins og staðan er í dag hefði verið minnsta mál í heimi að bjóða þessu fólki starfið á mannsæmandi launum sem líka samræmdust launaskala ríkisstarfsmanna jafnvel þó um launalækkun yrði að ræða. Málið er nefnilega að fyrra djobbið og fyrirtækið er ekki lengur til þannig að það var verið að bjóða atvinnulausu fólki vinnu - ekki verið að lokka einhvern úr góðu starfi. Ef fólkið vildi ekki djobbið fyrir t.d. 900.000 á mánuði, þá var enginn skaði skeður - það er fullt af vel menntuðu og kláru fólki á lausu sem myndi þyggja þessi laun með þökkum!

Ég vil taka fram að ég sakast ekki við þetta fólk að þiggja þessi laun. Ég myndi þyggja með þökkum að einhver byði mér slík laun þó ég vissi að ég gæti ekki í raun og veru unnið fyrir þeim. Bullukollarnir í þessu máli eru sem fyrr bankastjórnirnar sem bjóða og samþykkja þessi og önnur ráðningarkjör fyrir okkar hönd.

Almesta hneykslið er samt að enn einu sinni skuli konan vera með lægri laun en karlinn! Lærum við aldrei neitt? Erum við í raun og sannleika komin 30 ár aftur í tímann eins og grínast hefur verið með??

Íslendingur eða Norðmaður?

Ég var alin upp við að bera ábyrgð á gjörðum mínum og standa fyrir máli mínu. Þess vegna finnst mér að við - þ.e. íslenska þjóðin - eigum að borga þær skuldir sem á okkur falla lögum samkvæmt. Svo eigum við að fara beint í að skoða lögin og breyta þeim þannig að einhverjir gúbbar geti ekki skuldsett þjóðina án þess að spyrja hana álits.

Við eigum s.s. að borga það sem okkur ber en EKKI að borga allar skuldir hvaða nafni sem þær nefnast. Því í ósköpunum ættum við að borga áhættufjárfestingar sem tengjast fyrirtækjum víða um heim þegar íslendingar sem plataðir hafa verið til að leggja ævisparnaðinn sinn í góðri trú í "ALGERLEGA ÖRUGGA" sjóði í bönkunum eru búnir að tapa stórum hluta ef ekki öllu? Ég hef ekki heyrt talað um að ríkið gangi í ábyrgð fyrir þessum eignum almennings hér heima, því skyldi ríkið þá gera það í útlöndum? Ég skil bara alls ekki hvers vegna réttur útlendinga til greiðslu úr íslenskum ríkissjóði geti verið stærri en réttur íslendinga??

Ég heyrði því fleygt í útvarpinu í gær að það gæti verið möguleiki að Norðmenn "eignuðust" okkur. Held að þetta hafi verið góðlátlegt grín, en öllu gríni fylgir nokkur alvara. Ég segi nú bara fyrir minn smekk: Heldur vil ég ganga noregskonungi á hönd en að lúta skilyrðum fjárkúgunar og greiða ótalda milljarða til bresks almennings fyrir hönd fyrrnefndra gúbba til þess eins að fá lán frá Alþjóða gjaldeyrissjóðnum sem að auki veðsetur framtíð okkar og barna okkar - já, og barnabarna!

Ég efast ekkert um að það að fá ekki lán hjá sjóðnum veldur okkur ómældum erfiðleikum. En þetta er líka spurning um stolt. Ég vil ekki lúta kúgun sem þetta skilyrði er (ef satt reynist). Ég vil ekki heldur skuldsetja allt sem við eigum og öflum áratugi fram í tímann. Þá vil ég heldur upplifa sjálf harðræði næstu árin. Það er illskárra.

Ofurkona!

Í dag er ég ofurkona!

Ég er búin að: Ryksuga, moppa, skúra, skipta á rúmum, þvo þvotta, baka hafrakex og rúllutertu og marinera kjúllann fyrir kvöldið.

Næst á dagskrá er að skella sér á hlaupabrettið og svo í sturtuna áður en kvöldmaturinn verður eldaður og borinn á borð.

Á að bíta höfuðið af skömminni?

Mér þætti það lágkúra af verstu sort ef við létum það yfir okkur ganga að Bretar kæmu hingað í desember með herþoturnar sínar til að "verja okkur".  Eigum við ekki að halda örlítilli sjálfsvirðingu?

Ég heyrði Geir segja í sjónvarpinu fyrir nokkrum dögum að þessi "heimsókn" þeirra væri löngu ákveðin og væri á vegum Nató og bla, bla, bla, bla. Mér er sko hundaskíts sama á hverra vegum þeir koma! Þeir koma bara ekki!!

Ég er ekki alveg nógu forfrömuð í kristninni til að bjóða Bretum hinn vangann, enda finnst mér þeir hreint ekki eiga hann skilinn. Eina leiðin til að fá mig til að hugsa um að skipta um skoðun á þessu máli, væri ef þeir (Gordon og Elskan) bæðust báðir tveir, hátt og skýrt, afsökunar á framferði sínu og byðu bætur fyrir. Þá myndi ég hugsa málið. Annars geta þeir og þoturnar þeirra átt sig!

Leikhúsferð

Fór í Borgarleikhúsið áðan að sjá Fýsn.

Tvennt jákvætt við þá ferð: Ég borgaði ekkert fyrir miðana og það var ekkert hlé þannig að ég sá allt stykkið. Ég hefði s.s. áreiðanlega farið út í hléi ef það hefði verið hægt.

Þegar ég var svo að rífa niður stykkið við karlinn minn áðan fórum við nú að hugsa þetta aftur á aðeins jákvæðari nótum: Eiginlega er leikritið sjálft ekki alslæmt. Hins vegar er uppsetningin hroðaleg. Ferleg notkun á stórskrýtnum hljóðum, teygt á verkinu útí hið óendanlega og allt gert eins framúrstefnulegt og artífartí og mögulegt er. Ég hugsa að þetta gæti sómt sér ágætlega sem helmingi styttri einþáttungur settur upp á einhvern sæmilega venjulegan máta. Þá hefði maður kannski náð einhverjum tengslum við verkið. Efnið reyndar andstyggilegt en það er nú svo margt þannig.

En niðurstaðan er s.s. sú með þessa sýningu að venjulegt sænskt vandamáladrama af bestu (verstu!) gerð kemst varla í hálfkvisti við þessa sýningu. Gott að koma heim og horfa á ameríska froðu beint á eftir!

Atvinnuleit

Jæja.... ég er alltaf einstaklega heppin! Ég var rétt búin að ákveða að leita mér að nýju starfi þegar bankarnir hrundu og hundruðir sprenglærðra bankamanna flóðu út á markaðinn!

Ég er s.s. að leita mér að vinnu! Veit einhver um starf handa einni sem getur allt, er fljót að læra það sem hún kann ekki, þarf ekki að vera heima vegna veikra barna og er aldrei veik sjálf?

Eini gallinn er að ég er ekki með háskólamenntun.

Fréttabann

Ég er að spá í að setja sjálfa mig í n.k. fréttabann.

Ég hef hlustað andaktug á óteljandi fréttatíma og blaðamannafundi og lesið af áfergju þau blöð sem ég hef komið höndum yfir. Ég er s.s. búin að ná þessu með að bankarnir fóru allir sem einn á hausinn, mismikið vegna eigin klúðurs en allir vegna klúðurs. Við landsmenn munum svo þurfa að redda því sem reddað verður og eyða ótöldum næstu árum í að borga brúsann.

Það sem ég hef að auki haft útúr þessum fréttum öllum er heilmikil blanda af depurð, reiði, þunglyndi, áhyggjum, svartsýni og góðum slatta af meiri áhyggjum. Þess vegna er ég að spá í að hætta bara að hlusta!

Ég er alveg handviss um að bankarnir (eða einhver sem segist vera bankinn) sendir mér eftir sem áður góðan slatta af alls konar gluggaumslögum og segir mér hvað ég á að borga og hvenær. Það er nú svona í stórum dráttum þau viðskipti sem ég á við banka þessa dagana. Svo þegar ég fer í búð þá kaupi ég bara það sem verður í boði í hillunum og þegi. Get hvort eð er ekkert gert í því sjálf ef það er ekki til eitthvað annað sem ég vil kannski frekar.

Held að lífið verði bara slatta einfaldara og gleðiríkara með því að sleppa því að hlusta á fréttirnar. Bið bara einhvern um að láta mig vita ef það koma einhvern tíma góðar fréttir. Þá get ég leitað þær uppi á Netinu og hlustað þar!

Snúum bökum saman!

Undanfarna daga hefur hver silkihúfan á fætur annari talað í útvarpið um að nú verði allir að snúa bökum saman til að vinna bug á ástandinu sem hrjáir okkur þessa dagana. Ég er sammála því. 

En hvað er Borgin eiginlega að hugsa með því að ganga frá tveimur stórum samningum við erlenda aðila rétt í miðjum fjöldauppsögnum, gjalddeyrisskorti og öllu því sem nú gengur á?  Er það bara rekstrarniðurstaðan sem skiptir máli? Er siðferðisleg og samfélagsleg ábyrgð engin?

Ætli eitthvert séníið hjá Borginni hafi tekið með í reikninginn hvað þeir eru lengi að eyða 30 millunum sem þeir spara á öðru verkinu með því að selja það úr landi í að borga byggingaverkamönnum atvinnuleysisbætur?

Allavega er klárt að Borgin er ekki með í pakkanum um að Snúa bökum saman!

Hvað er það eiginlega...

... sem veldur því að það er sama hvað fólk er gamalt eða hvaða tónlist það "fílar" öllum finnst þetta frábært:

Svo er þetta líka gott en fólk er ekki alveg jafn sammála um það:

Hver ræður?

Ég er svolítið bit einmitt núna. Heyrði í útvarpinu í dag bút úr viðtali við annað hvort viðskipta- eða fjármálaráðherra. Er ekki alveg viss hvort en held samt að það hafi verið viðskiptaráðherra. Hann sagði eitthvað á þessa leið:

"Næstu daga verður mikil vinna að endurskoða fjárlög ríkisins til þess að þau endurspegli verðbólgumarkmið Seðlabanka."

Er það ekki ríkisstjórnin sem á að setja stefnuna í efnahagsmálum og Seðlabankinn að styðja hana? Er það virkilega orðið eðlilegt og viðurkennt að Seðlabankastjórn sé yfir Ríkissjórnina sett? Þarf alþýðan að finna út einhverja aðferð til að stjórna ráðningum Seðlabankastjóra ef þau vilja hafa áhrif á stjórn landsins. Því ef þetta er rétt að ríkið þurfi að laga sig að markmiðum seðlabankans þá skiptir engu máli hvað við kjósum því það eru karlarnir í brúnni á Seðlabankanum sem ráða!

Fjandinn fjarri mér ef ég er sátt við það!!